праме́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| праме́нніца | праме́нніцы | |
| праме́нніцы | праме́нніц | |
| праме́нніцы | праме́нніцам | |
| праме́нніцу | праме́нніц | |
| праме́нніцай праме́нніцаю |
праме́нніцамі | |
| праме́нніцы | праме́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)