праме́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| праме́ннік | праме́ннікі | |
| праме́нніка | праме́ннікаў | |
| праме́нніку | праме́ннікам | |
| праме́ннік | праме́ннікі | |
| праме́ннікам | праме́ннікамі | |
| праме́нніку | праме́нніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)