прамацё́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| прамацё́к | прамацё́кі | |
| прамацё́ку | прамацё́каў | |
| прамацё́ку | прамацё́кам | |
| прамацё́к | прамацё́кі | |
| прамацё́кам | прамацё́камі | |
| прамацё́ку | прамацё́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)