праматну́ць

‘бегучы, перамясціцца; пераадолець пэўную адлегласць (кіламетр)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праматну́ праматнё́м
2-я ас. праматне́ш праматняце́
3-я ас. праматне́ праматну́ць
Прошлы час
м. праматну́ў праматну́лі
ж. праматну́ла
н. праматну́ла
Загадны лад
2-я ас. праматні́ праматні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час праматну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)