прамары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамару́ прамо́рым
2-я ас. прамо́рыш прамо́рыце
3-я ас. прамо́рыць прамо́раць
Прошлы час
м. прамары́ў прамары́лі
ж. прамары́ла
н. прамары́ла
Загадны лад
2-я ас. прамары́ прамары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прамары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)