прамарцава́ць

‘прагуляць (пра кошку вясной)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. прамарцу́е прамарцу́юць
Прошлы час
м. прамарцава́ў прамарцава́лі
ж. прамарцава́ла
н. прамарцава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час прамарцава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)