прамару́дзіць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамару́джу прамару́дзім
2-я ас. прамару́дзіш прамару́дзіце
3-я ас. прамару́дзіць прамару́дзяць
Прошлы час
м. прамару́дзіў прамару́дзілі
ж. прамару́дзіла
н. прамару́дзіла
Загадны лад
2-я ас. прамару́дзь прамару́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамару́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)