прамару́джваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прамару́джваю прамару́джваем
2-я ас. прамару́джваеш прамару́джваеце
3-я ас. прамару́джвае прамару́джваюць
Прошлы час
м. прамару́джваў прамару́джвалі
ж. прамару́джвала
н. прамару́джвала
Загадны лад
2-я ас. прамару́джвай прамару́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прамару́джваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)