прама́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прама́званне | прама́званні | |
| прама́звання | прама́званняў | |
| прама́званню | прама́званням | |
| прама́званне | прама́званні | |
| прама́званнем | прама́званнямі | |
| прама́званні | прама́званнях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)