прамавуго́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамавуго́льнік прамавуго́льнікі
Р. прамавуго́льніка прамавуго́льнікаў
Д. прамавуго́льніку прамавуго́льнікам
В. прамавуго́льнік прамавуго́льнікі
Т. прамавуго́льнікам прамавуго́льнікамі
М. прамавуго́льніку прамавуго́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)