прамава́ць

‘прасунуць (прасоўваць) каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праму́ю праму́ем
2-я ас. праму́еш праму́еце
3-я ас. праму́е праму́юць
Прошлы час
м. прамава́ў прамава́лі
ж. прамава́ла
н. прамава́ла
Загадны лад
2-я ас. праму́й праму́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прамава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)