пралюбадзе́й
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пралюбадзе́й | пралюбадзе́і | |
| пралюбадзе́я | пралюбадзе́яў | |
| пралюбадзе́ю | пралюбадзе́ям | |
| пралюбадзе́я | пралюбадзе́яў | |
| пралюбадзе́ем | пралюбадзе́ямі | |
| пралюбадзе́ю | пралюбадзе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)