пралуза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пралуза́ю пралуза́ем
2-я ас. пралуза́еш пралуза́еце
3-я ас. пралуза́е пралуза́юць
Прошлы час
м. пралуза́ў пралуза́лі
ж. пралуза́ла
н. пралуза́ла
Загадны лад
2-я ас. пралуза́й пралуза́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пралуза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)