прало́мка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| прало́мка | прало́мкі | |
| прало́мкі | прало́мак | |
| прало́мцы | прало́мкам | |
| прало́мку | прало́мкі | |
| прало́мкай прало́мкаю |
прало́мкамі | |
| прало́мцы | прало́мках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)