прала́хаць
‘пабрахаць, пэўны час лахаць; прабегаць, пранасіцца, змарнаваць час, лахаючы (пралахаць жыццё і без прамога дапаўнення)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прала́хаю | прала́хаем | |
| прала́хаеш | прала́хаеце | |
| прала́хае | прала́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| прала́хаў | прала́халі | |
| прала́хала | ||
| прала́хала | ||
| Загадны лад | ||
| прала́хай | прала́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прала́хаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)