праламле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праламле́нне | праламле́нні | |
| праламле́ння | праламле́нняў | |
| праламле́нню | праламле́нням | |
| праламле́нне | праламле́нні | |
| праламле́ннем | праламле́ннямі | |
| праламле́нні | праламле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)