пракуры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пракуры́ст | пракуры́сты | |
| пракуры́ста | пракуры́стаў | |
| пракуры́сту | пракуры́стам | |
| пракуры́ста | пракуры́стаў | |
| пракуры́стам | пракуры́стамі | |
| пракуры́сце | пракуры́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)