пракуро́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пракуро́рка | пракуро́ркі | |
| пракуро́ркі | пракуро́рак | |
| пракуро́рцы | пракуро́ркам | |
| пракуро́рку | пракуро́рак | |
| пракуро́ркай пракуро́ркаю |
пракуро́ркамі | |
| пракуро́рцы | пракуро́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)