пракурлы́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пракурлы́кае пракурлы́каюць
Прошлы час
м. пракурлы́каў пракурлы́калі
ж. пракурлы́кала
н. пракурлы́кала
Дзеепрыслоўе
прош. час пракурлы́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)