пракура́тка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пракура́тка | пракура́ткі | |
| пракура́ткі | пракура́так | |
| пракура́тцы | пракура́ткам | |
| пракура́тку | пракура́так | |
| пракура́ткай пракура́ткаю |
пракура́ткамі | |
| пракура́тцы | пракура́тках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)