пракульгі́каць
‘прайсці, кульгаючы, кульгікаць пэўны час або пэўную адлегласць (кіламетр) і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| пракульгі́каю | пракульгі́каем | |
| пракульгі́каеш | пракульгі́каеце | |
| пракульгі́кае | пракульгі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| пракульгі́каў | пракульгі́калі | |
| пракульгі́кала | ||
| пракульгі́кала | ||
| Загадны лад | ||
| пракульгі́кай | пракульгі́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| пракульгі́каўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)