пра́ктыкум

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ктыкум пра́ктыкумы
Р. пра́ктыкуму пра́ктыкумаў
Д. пра́ктыкуму пра́ктыкумам
В. пра́ктыкум пра́ктыкумы
Т. пра́ктыкумам пра́ктыкумамі
М. пра́ктыкуме пра́ктыкумах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)