праксіялагі́чны
прыметнік, адносны
| праксіялагі́чны | праксіялагі́чная | праксіялагі́чнае | праксіялагі́чныя | |
| праксіялагі́чнага | праксіялагі́чнай праксіялагі́чнае |
праксіялагі́чнага | праксіялагі́чных | |
| праксіялагі́чнаму | праксіялагі́чнай | праксіялагі́чнаму | праксіялагі́чным | |
| праксіялагі́чны ( праксіялагі́чнага ( |
праксіялагі́чную | праксіялагі́чнае | праксіялагі́чныя ( праксіялагі́чных ( |
|
| праксіялагі́чным | праксіялагі́чнай праксіялагі́чнаю |
праксіялагі́чным | праксіялагі́чнымі | |
| праксіялагі́чным | праксіялагі́чнай | праксіялагі́чным | праксіялагі́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)