пракрыча́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракрычу́ пракрычы́м
2-я ас. пракрычы́ш пракрычыце́
3-я ас. пракрычы́ць пракрыча́ць
Прошлы час
м. пракрыча́ў пракрыча́лі
ж. пракрыча́ла
н. пракрыча́ла
Загадны лад
2-я ас. пракрычы́ пракрычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракрыча́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)