пракрыні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пракрыні́ца | пракрыні́цы | |
| пракрыні́цы | пракрыні́ц | |
| пракрыні́цы | пракрыні́цам | |
| пракрыні́цу | пракрыні́цы | |
| пракрыні́цай пракрыні́цаю |
пракрыні́цамі | |
| пракрыні́цы | пракрыні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)