пракрумча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракрумчу́ пракрумчы́м
2-я ас. пракрумчы́ш пракрумчыце́
3-я ас. пракрумчы́ць пракрумча́ць
Прошлы час
м. пракрумча́ў пракрумча́лі
ж. пракрумча́ла
н. пракрумча́ла
Загадны лад
2-я ас. пракрумчы́ пракрумчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракрумча́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)