прако́ўтаць
‘праглынуць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| прако́ўтаю | прако́ўтаем | |
| прако́ўтаеш | прако́ўтаеце | |
| прако́ўтае | прако́ўтаюць | |
| Прошлы час | ||
| прако́ўтаў | прако́ўталі | |
| прако́ўтала | ||
| прако́ўтала | ||
| Загадны лад | ||
| прако́ўтай | прако́ўтайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прако́ўтаўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)