пракля́цтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пракля́цтва | пракля́цтвы | |
| пракля́цтва | пракля́цтваў | |
| пракля́цтву | пракля́цтвам | |
| пракля́цтва | пракля́цтвы | |
| пракля́цтвам | пракля́цтвамі | |
| пракля́цтве | пракля́цтвах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)