праклю́нуць

‘праклюнуць што-небудзь; праклюнуцца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праклю́ну праклю́нем
2-я ас. праклю́неш праклю́неце
3-я ас. праклю́не праклю́нуць
Прошлы час
м. праклю́нуў праклю́нулі
ж. праклю́нула
н. праклю́нула
Загадны лад
2-я ас. праклю́нь праклю́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час праклю́нуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)