пракле́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пракле́йшчык | пракле́йшчыкі | |
| пракле́йшчыка | пракле́йшчыкаў | |
| пракле́йшчыку | пракле́йшчыкам | |
| пракле́йшчыка | пракле́йшчыкаў | |
| пракле́йшчыкам | пракле́йшчыкамі | |
| пракле́йшчыку | пракле́йшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)