пракармле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| пракармле́нне | |
| пракармле́ння | |
| пракармле́нню | |
| пракармле́нне | |
| пракармле́ннем | |
| пракармле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)