пракарата́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракарата́ю пракарата́ем
2-я ас. пракарата́еш пракарата́еце
3-я ас. пракарата́е пракарата́юць
Прошлы час
м. пракарата́ў пракарата́лі
ж. пракарата́ла
н. пракарата́ла
Загадны лад
2-я ас. пракарата́й пракарата́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракарата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)