прака́нькаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прака́нькаю прака́нькаем
2-я ас. прака́нькаеш прака́нькаеце
3-я ас. прака́нькае прака́нькаюць
Прошлы час
м. прака́нькаў прака́нькалі
ж. прака́нькала
н. прака́нькала
Загадны лад
2-я ас. прака́нькай прака́нькайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прака́нькаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)