празіра́ць

‘атрымліваць зрок’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. празіра́ю празіра́ем
2-я ас. празіра́еш празіра́еце
3-я ас. празіра́е празіра́юць
Прошлы час
м. празіра́ў празіра́лі
ж. празіра́ла
н. празіра́ла
Загадны лад
2-я ас. празіра́й празіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час празіра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)