празя́піць

‘празяваць, правароніць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. празя́плю празя́пім
2-я ас. празя́піш празя́піце
3-я ас. празя́піць празя́пяць
Прошлы час
м. празя́піў празя́пілі
ж. празя́піла
н. празя́піла
Загадны лад
2-я ас. празя́п празя́пце
Дзеепрыслоўе
прош. час празя́піўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)