празычэ́ць

‘прагучаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. празычу́ празычы́м
2-я ас. празычы́ш празычыце́
3-я ас. празычы́ць празыча́ць
Прошлы час
м. празычэ́ў празычэ́лі
ж. празычэ́ла
н. празычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. празычы́ празычы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час празычэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)