праззя́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. праззя́е праззя́юць
Прошлы час
м. праззя́ў праззя́лі
ж. праззя́ла
н. праззя́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час праззя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)