пражурчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пражурчы́ць пражурча́ць
Прошлы час
м. пражурчэ́ў пражурчэ́лі
ж. пражурчэ́ла
н. пражурчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пражурчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)