пражурча́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пражурчы́ць пражурча́ць
Прошлы час
м. пражурча́ў пражурча́лі
ж. пражурча́ла
н. пражурча́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пражурча́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)