пражо́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пражо́рнік | пражо́рнікі | |
| пражо́рніка | пражо́рнікаў | |
| пражо́рніку | пражо́рнікам | |
| пражо́рніка | пражо́рнікаў | |
| пражо́рнікам | пражо́рнікамі | |
| пражо́рніку | пражо́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)