пражда́ць

‘пэўны час прачакаць каго-небудзь, чаго-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пражду́ пражджо́м
2-я ас. пражджэ́ш пражджаце́
3-я ас. пражджэ́ пражду́ць
Прошлы час
м. пражда́ў пражда́лі
ж. пражда́ла
н. пражда́ла
Загадны лад
2-я ас. пражджы́ пражджы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пражда́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)