прае́нчыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прае́нчу прае́нчым
2-я ас. прае́нчыш прае́нчыце
3-я ас. прае́нчыць прае́нчаць
Прошлы час
м. прае́нчыў прае́нчылі
ж. прае́нчыла
н. прае́нчыла
Дзеепрыслоўе
прош. час прае́нчыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)