прадыктава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадыкту́ю прадыкту́ем
2-я ас. прадыкту́еш прадыкту́еце
3-я ас. прадыкту́е прадыкту́юць
Прошлы час
м. прадыктава́ў прадыктава́лі
ж. прадыктава́ла
н. прадыктава́ла
Загадны лад
2-я ас. прадыкту́й прадыкту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадыктава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)