прадукава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прадукава́нне | |
| прадукава́ння | |
| прадукава́нню | |
| прадукава́нне | |
| прадукава́ннем | |
| прадукава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)