прадубі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадублю́ праду́бім
2-я ас. праду́біш праду́біце
3-я ас. праду́біць праду́бяць
Прошлы час
м. прадубі́ў прадубі́лі
ж. прадубі́ла
н. прадубі́ла
Загадны лад
2-я ас. прадубі́ прадубі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прадубі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)