праджгну́ць
‘пракусіць каго-небудзь, што-небудзь джалам; лупянуць дубцом, крапівой, розгай каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| праджгну́ | праджгнё́м | |
| праджгне́ш | праджгняце́ | |
| праджгне́ | праджгну́ць | |
| Прошлы час | ||
| праджгну́ў | праджгну́лі | |
| праджгну́ла | ||
| праджгну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| праджгні́ | праджгні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| праджгну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)