прадба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прадба́чанне | прадба́чанні | |
| прадба́чання | прадба́чанняў | |
| прадба́чанню | прадба́чанням | |
| прадба́чанне | прадба́чанні | |
| прадба́чаннем | прадба́чаннямі | |
| прадба́чанні | прадба́чаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)