прадаўгава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прадаўгава́ты прадаўгава́тая прадаўгава́тае прадаўгава́тыя
Р. прадаўгава́тага прадаўгава́тай
прадаўгава́тае		 прадаўгава́тага прадаўгава́тых
Д. прадаўгава́таму прадаўгава́тай прадаўгава́таму прадаўгава́тым
В. прадаўгава́ты (неадуш.)
прадаўгава́тага (адуш.)		 прадаўгава́тую прадаўгава́тае прадаўгава́тыя (неадуш.)
прадаўгава́тых (адуш.)
Т. прадаўгава́тым прадаўгава́тай
прадаўгава́таю		 прадаўгава́тым прадаўгава́тымі
М. прадаўгава́тым прадаўгава́тай прадаўгава́тым прадаўгава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)