прагібе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагібе́ю прагібе́ем
2-я ас. прагібе́еш прагібе́еце
3-я ас. прагібе́е прагібе́юць
Прошлы час
м. прагібе́ў прагібе́лі
ж. прагібе́ла
н. прагібе́ла
Загадны лад
2-я ас. прагібе́й прагібе́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прагібе́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)