прагіба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прагіба́нне | прагіба́нні | |
| прагіба́ння | прагіба́нняў | |
| прагіба́нню | прагіба́нням | |
| прагіба́нне | прагіба́нні | |
| прагіба́ннем | прагіба́ннямі | |
| прагіба́нні | прагіба́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)